Mattèo en Carola Piano zijn twee ondernemers met een uitgesproken passie voor lekker en gezond eten. Hoewel ze van dezelfde keuken houden, is er iets wat hen onderscheidt. Carola was namelijk 10 jaar volledig vegetariër en is de laatste 20 jaar voor 95% vegetariër. De vijf procent ligt in het feit dat ze af en toe een goed gebakken kipfilet lust of wat witte vis. Maar daar houden haar carnivore escapades dan ook op.
Mattèo is een alleseter en in de loop van de tijd hebben zowel Carola als Mattèo zich weten aan te passen aan elkaars eetgewoonten. Sinds ze een koppel zijn, eet Mattèo minder vlees en probeert Carola iets vaker vlees te eten. Tenslotte zijn ze gaan verkennen hoe ze gerechten zonder compromis konden ontwikkelen. Noch voor Carola, noch voor Mattèo.
Op een dag gingen ze experimenteren met Italiaanse ragù’s, iets waar Mattèo helemaal mee vertrouwd is, gezien zijn Italiaanse opvoeding. De uitdaging was om Carola te laten meegenieten van deze Italiaanse culinaire lekkernijen, maar wel volledig vegetarisch. Voor Mattèo moest het honderd procent zijn vertrouwde Italiaanse gastronomische cultuur weerspiegelen. Voor Carola mocht er geen (rund)vlees in zitten.
De ragù
Mattèo had zelf nog nooit een ragù gemaakt, dus zocht hij op het Internet naar het originele recept van ragù alla Bolognese. De eerste verrassing was dat in deze ragù geen kruiden zitten. Hoe kon deze smaak dan zo uitgesproken zijn? Het bleef een open vraag. Carola ging er op uit om het beste vegetarische gehakt te vinden. Sommige waren te droog, andere te bitter en weer andere hadden een te uitgesproken smaak. Na een aantal pogingen vond ze een vegetarisch gehakt die geschikt was voor de ragù.
Ze gingen aan de slag met de bereiding van de ragù volgens het originele recept, maar met vegetarisch gehakt. Het resultaat was een heerlijk smeuïge ragù die zich verrassend genoeg nauwelijks van de originele Bolognese versie onderscheidde. Een compromisloze ragù waar ze beiden van genoten.
De vriendentest
Op een dag nodigden ze vrienden uit voor een diner. Het is dan altijd de vraag iets vegetarisch op te dienen waar vleesetende vrienden met hartenlust van kunnen genieten. “Laten we verse pappardelle met ragù alla Bolognese proberen.” De ragù kan namelijk uren op voorhand al klaargemaakt worden en de verse pasta koken duurt maar een paar minuten. Zo gezegd, zo gedaan.
Die avond kregen hun vrienden dus de pappardelle met ragù alla Bolognese. Ze smulden er zoveel van dat ze ongemerkt veel meer pasta aten dan ze gewend waren. Carola en Mattèo hadden wel verzwegen dat het om een vegetarisch gerecht ging.
Toen ze voldaan waren, vroeg Carola: “En, hebben jullie niets gemerkt aan het gerecht?” De blikken van de vrienden spraken boekdelen. Hadden ze iets gegeten wat ze zelf nooit zouden eten? Ze keken elkaar aan hopende dat ze niet iets te horen kregen dat ze liever niet wilden horen. Moesten ze zich zorgen maken? Ze probeerden te gissen naar wat er zo apart was aan het gerecht. Carola kwam met het verlossende antwoord: “Er zat helemaal geen vlees in!” Verbazing was van de gezichten af te lezen. Een ragù met gehakt dat geen vlees is? “Meen je dat nu, geen vlees?” Carola beaamde dat in het gerecht waarvan ze kostelijk hadden gesmuld, geen vlees zat. “Nou, als je niks had gezegd, dan hadden we het nooit geweten” was het antwoord. “Nee echt, we missen het vlees niet. Mogen we het recept hebben?”
Een merk werd geboren
Er volgenden nog andere testen, waarbij vrienden en familie als proefkonijn mochten dienen. Niemand had ooit door dat er geen vlees in de ragù van huize Piano zat. Plots beseften Carola en Mattèo dat ze iets hadden ontwikkeld dat vegetariërs en niet-vegetariërs culinair kon verzoenen. Een gerecht met een vleesvervanger dat zo lekker is dat iedereen ervan geniet en niemand het vlees mist.
Als merkontwikkelaars liepen ze al een tijdje met het idee om gastronomische vegetarische producten te ontwikkelen. Nu hadden ze iets tastbaars waarmee ze konden beginnen. Samen ontwikkelden ze vertrouwde (familie) recepten voor ragù’s die ze al onder de knie hadden. GastroNoMeat® was geboren en er ontstonden vier vegetarische ragù’s: Bolognese, Ortolana, Campagnola en Marinara. Allemaal zo trouw mogelijk aan de typisch Italiaanse gastronomische cultuur.
Zo werd ook de slagzin geboren, “Who needs meat”. Als een gerecht lekker is en niemand mist het vlees, wie heeft het dan nog nodig?